Οι νεκρές φύσεις του Γουναρόπουλου, παρά το γήινο θέμα τους, διάφανες και αέρινες αντιστέκονται στον νόμο της βαρύτητας και εντάσσονται στο αινιγματικό ζωγραφικό σύμπαν του καλλιτέχνη.

Στη Νεκρή φύση του 1934 απεικονίζεται μία γυναικεία προτομή, που παραπέμπει σε αρχαιοελληνικό γλυπτό, πλαισιωμένη από φρούτα πάνω σε μια ακαθόριστη επιφάνεια. Το καμπυλόγραμμο θέμα πάνω αριστερά μπορεί να εκληφθεί ως τραβηγμένο παραπέτασμα. Η διαγώνια γραμμή, που εισάγεται από τη στροφή του γλυπτού προς τα δεξιά, οδηγεί το βλέμμα του θεατή στο δεύτερο επίπεδο της σύνθεσης, όπου διακρίνεται ένα γαλάζιο τοπίο. Γαλάζιο φως υπογραμμίζει επίσης τα μικρά σπίτια πάνω δεξιά, καθώς και την προτομή. Η αντίθεση των ζεστών τόνων του κίτρινου και του κόκκινου που χρησιμοποιεί ο ζωγράφος στο σύνολο της σύνθεσης, με το ψυχρό μπλε του κοβαλτίου και του ούλτρα-μαρίν, δημιουργεί μία ευχάριστη ένταση και ζωντανεύει το βάθος του πίνακα.