Σε αυτή την ελαιογραφία ο Γουναρόπουλος πραγματεύεται τη μορφή του περιστεριού αρκετά ελεύθερα και δημιουργεί μία φανταστική, υβριδική μορφή πουλιού, που προσομοιάζει και με κύκνο. Το αποτέλεσμα αξιοποιεί τόσο τη χάρη και την ομορφιά του κύκνου όσο και τις έννοιες της αγνότητας και της πνευματικότητας που συνδέονται με το περιστέρι.

Στο Περιστέρι αναδεικνύεται η διαφάνεια που χαρακτηρίζει γενικά το έργο του Γουναρόπουλου, καθώς η μορφή του πουλιού και ο χώρος μέσα στον οποίο είναι ενταγμένο συγχέονται και ενυπάρχουν οργανικά το ένα μέσα στο άλλο. Δεδομένου του θέματος, η αρμονική αυτή συνύπαρξη μπορεί να αντανακλά και μια υπερβατική διάσταση.