Το θέμα της ανθογραφίας, συνδεδεμένο στην ευρωπαϊκή παράδοση με τις έννοιες του εφήμερου και της ματαιότητας, γίνεται στο έργο του Γουναρόπουλου μία ακόμη αφορμή για να αποδώσει ο καλλιτέχνης τις γενεσιουργούς δυνάμεις της ζωής. Τα βάζα του, συνήθως ανθρωπομορφικά, απηχούν το καμπυλόγραμμο σχήμα του γυναικείου κορμού και αιωρούνται σε έναν δονούμενο, φανταστικό χώρο. Αν και η επιλογή των λουλουδιών είναι κάθε φορά διαφορετική, ο τρόπος που ο καλλιτέχνης τα συνθέτει με το φως και τον χώρο τούς προσδίδει κίνηση και πνοή.

Σε πίνακες όπως το Βάζο με άνθη μέσα σε βράχια διαφαίνεται η άποψη του Γουναρόπουλου περί ζωγραφικής ουσίας:

«Την ζωγραφική μου την κλείνω μέσα σε μια διάφανη σφαίρα για να αισθάνεται καλύτερα ο θεατής την κοσμογονική προέλευση αυτής της ζωγραφικής ουσίας.»