Το ψάρι φέρει διαχρονικούς συμβολισμούς που το συνδέουν με την αναγέννηση και τις δυνάμεις της ζωής, και αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα θέματα του Γουναρόπουλου. Συνδέεται βαθιά με τα παιδικά του βιώματα κοντά στη θάλασσα και τους ψαράδες της γενέτειράς του Σωζόπολης. Η ζωή της οικογένειάς του εξαρτιόταν από την «καλή ψαριά» και ο ίδιος απολάμβανε τη δραστηριότητα του ψαρέματος μέχρι τα βαθιά του γεράματα, όταν πήγαινε με τον γιο του και τους φίλους του στη Ραφήνα. Πιο πολύ τον συνέπαιρνε ο ρεμβασμός και η παρατήρηση της ζωής μέσα στο υγρό στοιχείο παρά η συγκομιδή.
Τα ψάρια, με τα ιριδίζοντα χρώματά τους, την στιλπνή τους υφή και τις ιδιαίτερες κινήσεις τους μέσα και έξω από το νερό, αποτελούσαν για τον ζωγράφο πηγή έμπνευσης αλλά και καλλιτεχνική πρόκληση. Άλλοτε τα απεικονίζει να κολυμπούν, άλλοτε τα τοποθετεί σε νεκρές φύσεις και άλλοτε τα αποδίδει σε σουρεαλιστικούς συνδυασμούς με άλογα ή γυναίκες. Η συγκεκριμένη σύνθεση με τη γυναικεία μορφή μέσα στο νερό δημιουργεί ποικίλους συνειρμούς.

